Cukier BIAŁY czy ten TRZCINOWY?

W ostatnich czasach bardzo modny stał się cukier trzcinowy, pozyskiwany z trzciny cukrowej. Można spotkać go bez problemu na sklepowych półkach, występuje w kilku rodzajach i nie każdy wie, że brązowy, trzcinowy, nierafinowany, Demerara to nie do końca to samo. Uważać też trzeba na podróbki, które producenci barwią karmelem lub melasą, by ze zwykłego białego cukru zrobić brązowy. Musimy jednak pamiętać, że każdy cukier jest zbędny dla naszego organizmu i czy będzie to biały cukier buraczany, czy ten trzcinowy to i tak powinniśmy go unikać.

Najbardziej wyraźna różnica między cukrem białym a tym nierafinowanym trzcinowym występuje w procesie jego pozyskiwania. Ten najpopularniejszy w Polsce, czyli biały wytwarza się z buraków cukrowych i jest on najczystszy chemicznie, ponieważ zawiera >99,8% sacharozy. Cukier trzcinowy nierafinowany, który uważamy za zdrowszy zawiera tylko 2% mniej czystej sacharozy, czyli około 97%. Jednak to producenci, zawyżając cenę cukru trzcinowego, wmówili Nam, że jest on o wiele zdrowszy i to właśnie nim powinniśmy słodzić na co dzień swoje kawy, herbaty, wypieki. Nie mogę jednak zrozumieć skąd tak wygórowana cena skoro proces produkcji cukru nierafinowanego jest krótszy. Nie trzeba go dokładnie oczyszczać.

Żeby to wszystko zebrać w jedną całość i już nie gubić wśród nazw w sklepie, cukier możemy podzielić następująco:

1. CUKIER BIAŁY

Jest on wyprodukowany z buraka cukrowego, rafinowany, czyli od cukru w trakcie produkcji oddzielana jest melasa (taki ciemnobrązowy syrop, wykorzystywany później do innych celów), w którym są substancje odżywcze pochodzące z buraków. Zawiera nie mniej niż 99,8% sacharozy i ma postać białych, pięknie mieniących kryształków. Możemy go kupić w formie sypkiej, zazwyczaj w kilogramowych torebkach, w formie kostek lub innych udziwnień, np. na patyczkach. Cukier biały może bardzo dobrze udawać cukier trzcinowy nierafinowany, jeśli zostanie zabarwiony karmelem lub melasą!

2. CUKIER BRĄZOWY

To nic innego jak biały cukier z buraka cukrowego tylko nieco inaczej wyprodukowany. Mówiąc najprościej bo białego cukru dodaje się melasę (którą poprzednio oddzielono) i ponownie wysusza się kryształki. Mają one wtedy ładny brązowo-złoty kolor, kojarzony przez większość konsumentów jako cukier zdrowy - zdrowszy. Napomknąć trzeba, że kosztuje on już znacznie więcej i po prostu najczęściej za niego słono przepłacamy.

Taki udawany brązowy cukier można nawet zrobić sobie samemu w domu. Wystarczy do zwykłych białych kryształków dodać karmelu (tyle żeby uzyskać pożądany kolor) i wysuszyć go, aby nie był posklejany.

3. CUKIER TRZCINOWY NIERAFINOWANY

Produkowany jest z trzciny cukrowej. Nie jest od poddawany oczyszczaniu, więc zawiera nieco więcej składników odżywczych niż ten czysto biały. Brązowy kolor zawdzięcza melasie, która nie jest usuwana. Możemy nazwać go "zdrowszym", ponieważ poprzez pominięcie procesu oczyszczenia zawiera on między innymi żelazo, magnez, potas, wapń. Na przykład przeciętna zawartość potasu w białych cukrach to około 30ppm, natomiast w cukrach nierafinowanych od 100-1200ppm. Należy jednak pamiętać, że cukier nierafinowany to w dalszym ciągu sacharoza prawie w czystej postaci. Zyskuje on jednak, poprzez większe wartości odżywcze. 

DEMERARA, to nazwa często spotykana na opakowaniach z brązowym cukrem, oznacza ona tylko tyle, że rodzaj cukru w pudełku jest grubszy. Mówiąc kolokwialnie kryształki, które widzimy na łyżeczce są większe. Ot cała zagadka nazwy demerara.

Jeżeli porównać by kaloryczność cukru białego i cukru trzcinowego nierafinowanego (nie mówię o brązowej podróbce) to też nie ma wielkiej różnicy. 

100g cukru nierafinowanego to 373 kcal;

100g cukru białego to 396 kcal.

Podsumowując jeżeli wybieracie cukier trzcinowy to zwracajcie uwagę, żeby był nierafinowany (polecam przeczytać dokładnie skład), nie traktujcie go jako dużo zdrowszego i nie używajcie go w zwiększonych ilościach. Tuczy on tak samo jak ten biały, a różnica między nimi polega tylko na procesie produkcyjnym, gdzie ten trzcinowy jest nieco zdrowszy, ponieważ jest nieoczyszczony. Warty podkreślenia jest jeszcze fakt, że mi osobiście bardziej smakuje cukier trzcinowy nierafinowany, ma dla mnie głębszy smak i nadaje mojej kawie fajny posmak. Dlatego nadal będę używać go do małej czarnej, nie zamierzam jednak przepłacać i używać go w wypiekach, ponieważ w ciastach nie wyczułam jego karmelowego aromatu - smakował tak samo jak ten biały. Wiem, że możecie pisać, że mimo wszystko ma on więcej tych dobrych pierwiastków i jest zdrowszy, jednak wydaje mi się, że żelazo, potas, magnes itp. można znaleźć w innych produktach, a szukanie ich w cukrze jest lekko niedorzeczne.